dinsdag 1 september 2009

Back home

Voor mijn gevoel ben ik nog niet helemaal terug op aarde, maar in werkelijkheid sta ik weer veilig met beide benen op de grond.


Net opgestegen; Brisbane vanuit de lucht


lekkere houding om te slapen:-P Toch heb ik het zo 6 uur volgehouden;-)

Gisteren zijn we na een vlucht van 23 uur geland op Schiphol en werden daar grandioos onthaald door een heleboel familieleden en vrienden van alle sporters. Mama zat zelfs al om kwart over vijf in de trein om ons op te komen halen!! Ook SBS6 was aanwezig om een nieuwsitem over onze aankomst te maken. Dit was gisteravond te zien in het programma 'Hart van Nederland'. www.hartvannederland.nl/programmagemist/20090831L
Via deze link is die uitzending terug te zien (het begint ongeveer bij minuut 6.20).


Onthaal op Schiphol

Nu ik weer thuis ben, gaat het 'harde' leven weer beginnen. Deze week zal ik nog een beetje rustig aan doen, zodat ik kan bijkomen van alle gebeurtenissen van de afgelopen weken en mijn (behoorlijke) jetleg kan overwinnen ;-)
Als ik terugkijk op de Spelen, dan lijkt het net alsof ik dit alles heb gedroomd. Het voelt zó onwerkelijk dat ik dit heb kunnen bereiken!
Ik heb echt een fantastische tijd gehad in Australie en ongelofelijk genoten van alles wat ik heb meegemaakt.


Yvette en ik op Schiphol

Ik vind het geweldig dat er zo veel mensen met mij mee geleefd hebben en ik wil iedereen nogmaals heel heel heeeel erg bedanken voor alle aanmoedigingen en felicitaties.
Er is echter één persoon die deze felicitaties nog veel en veeel meer verdiend dan ik. Zonder papa ('s nier) zou ik tot dit alles nooit in staat geweest zijn.

Oale grieze, BEDANKT!!!

zaterdag 29 augustus 2009

The games are over....

Time flies when you're having fun! Het is echt onvoorstelbaar dat het nu alweer afgelopen is! Vandaag moest ik nog één keer in actie komen.
Voor Floranke en mij stond er verspringen op het programma en ik wilde nog één keer ALLES geven wat er in mij zat. Toen ik vanmorgen uit bed stapte, voelde ik meteen dat de dag van gisteren er behoorlijk in had gehakt. Tjongejonge wat voelde ik mijn benen!! Als een oud vrouwtje strompelde ik naar het ontbijt en zag het verspringen behoorlijk somber in. Na een massage van onze teamfysio ging het gelukkig weer wat beter en kon ik zelfs weer een klein beetje rennen;-)
Ik hoefde pas om 14:00 uur in actie te komen, dus mijn spieren hadden nog de hele ochtend de tijd om verder te herstellen. Om half twee moesten we ons melden in de callroom. Ik voelde me inmiddels weer zo goed dat ik gelukkig gewoon mee kon doen!
Verstand op nul en nog één keer VOL ervoor gaan!! Alle overgebleven energie mag er nu uit; het is bijna afgelopen; gewoon springen!! Het bleek genoeg voor weer een zilveren medaille!



Ik kan het inmiddels allemaal nauwelijks meer bevatten.... Floranke deed het ook weer helemaal geweldig en pakte wederom het goud! Het podium was dus mooi oranje gekleurd:-)
Vrijwel meteen na het verspringen vond de sluitingsceremonie plaats. De Spelen waren echt afgelopen.
Inmiddels zijn we net terug van het galadiner. Dit was weer ontzettend gezellig! Nu ga ik snel naar bed, want morgen staat ons weer een lange vlucht te wachten. Maandag ochtend om 7 uur landen we op Schiphol.

Deze World Transplant Games waren weer een fantistische en overweldigende ervaring...
Resultaat: 1x goud en 3x zilver

vrijdag 28 augustus 2009

super zwaar en super mooi!

Na het dagje 'rust' van gisteren, moest ik vandaag weer vol aan de bak. De eerste dag van atletiek was aangebroken en voor mij stonden hoogspringen, 100 meter sprint en de 4 x 100 meter estafette op het programma.
We waren al vrij vroeg op de atletiekbaan, zodat we nog mooi even de tijd hadden om warm te lopen.
Hierna was het tijd om te gaan hoogspringen, samen met Floranke. Het liep niet helemaal zoals ik gepland had, want ik sprong over maximaal 1 meter 27, terwijl ik tijdens trainingen meestal wel de 1 meter 30 haal. Dit betekende de vierde plaats. Bij Floranke ging het wel heel goed, want ze behaalde het goud!!! Echt super voor haar dat ze op haar eerste Spelen meteen zo'n groot succes boekt!
Na twee uurtjes rust moest ik de finale van de 100 meter lopen. Ik had acht tegenstandsters en ik schatte zo in dat ik ongeveer vierde zou moeten kunnen worden. Drie tegenstandsters kende ik nog van twee jaar geleden in Bangkok en ik wist dat dat behoorlijke hogesnelheidstreinen waren. Meteen na de start stoven zij dan ook voor mij uit en had ik het nakijken. Mijn doel was nu om de vierde plaats vast te houden en dat is gelukt!
Een uur na deze finale was al de start van onze estafette. Zouden we het succes van twee jaar geleden kunnen herhalen???? Michelle en ik voelden wel een beetje spanning, want mensen verwachtten nu misschien toch wel wat van ons. Het estafetteteam is ten opzichte van Bangkok echter op twee plaatsen veranderd en de snelste loopster van toen is er dit jaar niet bij. De kans op een medaille leek ons dus niet erg groot, maar we spraken af dat we ons 'het snot voor ogen' zouden lopen.
Ik was de eerste loopster en startte in baan één. Daardoor kon ik het hele veld voor me zien liggen en dat werkte op mij als een rode doek op een stier. Ik moest en zou die anderen inhalen! Dit was redelijk gelukt en voordat ik het wist, was ik al bij Michelle. Het wisselen ging goed en Michelle stoof weg. Die heeft echt iets extra's in haar zelf naar boven getrokken, want ze liep ongelofelijk hard! Ook de wissel op Floranke ging super goed; terwijl de andere landen (behalve Engeland) behoorlijk aan het klunzen waren. Uit een rommeltje van loopsters kwam Floranke ineens naar voren stuiven en pakte de tweede plaats! De wissel op Carolien ging wederom super en Carolien sjeesde in een moordend tempo naar de finish. Ze werd niet meer ingehaald! De tweede plaats was binnen!! ZILVER!!! NIET TE GELOVEN!!!! (Dit deed ik dan in eerste instantie ook niet;-)) Dolgelukkig vlogen we elkaar in de armen. Fantastisch om het kunstje van twee jaar geleden weer te kunnen herhalen.







Ingrid, bedankt voor alle moeite die je in ons hebt gestoken! Zonder jouw trainingen hadden we dit nooit kunnen bereiken. Deze medaille hebben we voor een groot deel aan jou te danken!

Bij deze wil ik ook iedereen bedanken die zulke leuke en lieve dingen in mijn gastenboek zet. Ik kijk er iedere dag weer naar uit om de berichtjes te kunnen lezen. Het doet me heel erg veel dat er zo veel mensen met me meeleven.
Ik weet het, de Spelen zijn nog niet afgelopen (morgen moet ik nog verspringen), maar dit wil ik dan toch maar alvast gezegd hebben.
BEDANKT!

donderdag 27 augustus 2009

Hennig an

Gisteravond lagen we iets later in bed dan normaal, omdat het erg gezellig was in het Holland House;-) Gelukkig konden we vandaag uitslapen tot acht uur. Toen was het weer tijd om naar het Convention Center te hobbelen om te ontbijten. Hierna zijn we in de bus naar het tafeltennis complex gestapt om de Nederlandse tafeltennissers aan te moedigen.
Toen we aankwamen bleken we precies op tijd te zijn om de finale tussen Stijn en Frank mee te maken. Na een leuke wedstrijd mocht Stijn het goud ophelen en Frank het zilver. Weer een goed resultaat van deze Nederlandse jongens!
Ook de andere Nederlandse tafeltennissers zijn allemaal erg ver gekomen, maar helaas zijn ze net niet in de prijzen gevallen. Het was wel erg leuk om nu zelf eens als supporter op te treden, want de rest van de week moet ik zelf in actie komen.
Om ongeveer half vier waren we weer terug in het hotel en konden toen nog een paar uurtjes relaxen. Dit hadden we ook wel even nodig, want de afgelopen dagen hebben er toch wel behoorlijk ingehakt.
Na het avondeten togen we weer richting Holland House, waar de gebruikelijke daghuldiging plaats vond. Voor deze Spelen is er ook een nieuw soort huldiging in het leven geroepen; die van 'the supporter of the day'. Rara wie werd het vandaag????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Jawel, d'n oale grieze!

woensdag 26 augustus 2009

Een zinderende tweede tennisdag

Waar ik het gisteren al had over een bijzondere dag, dan is de dag van vandaag er helemaal ééntje om in te lijsten.
De mix dubbels stonden op het programma. De mix is niet onderverdeeld in leeftijdscategorieen en daardoor was het een goed gevuld programma (gelukkig!). Glenn en ik speelden onze eerste wedstrijd tegen een Duits koppel dat behoorlijk wat ervaring mee bracht. In Barcelona heb ik drie jaar geleden mijn enkelpartij tegen de dame van dit koppel verloren. Als we nu zouden verliezen zouden we meteen uit het toernooi liggen en dat wilden we natuurlijk voorkomen!
We wisten dat het een pittige wedstrijd zou worden en dat we keihard zouden moeten knokken om te kunnen winnen. Dit bleek ook het geval te zijn.
Het begin van de partij verliep erg goed. Glenn en ik speelden allebei ons beste tennis en kwamen met 4-1 voor, maar Duitsers zouden Duitsers niet zijn als ze niet terug zouden komen tot 6-6. (wedstrijden worden gespeeld om 8 gewonnen games.) Gelukkig pakten wij de volgende game; 7-6. De Duitser moest toen serveren en wij kwamen met 0-40 voor! TOCH pakten de Duitsers die game, dus supertiebreak tot de 12. Daarin kwamen we ook met 9-4 voor, maar verdorie die Duitsers lieten maar niet los; het werd 9-9!! Gelukkig pakten wij toen drie punten op rij. Glenn serveerde de wedstrijd zelfs uit met een halve ace! Een gigantische ontlading volgde. We stonden in de halve finale!! Dit was zo mogelijk de mooiste partij uit mijn leven...



Na een uurtje rust (eigenlijk veel te weinig wanneer het 30 graden is), kwamen we in de halve finale uit tegen een Engels stel. De man van dit koppel was erg goed, maar de vrouw was een stuk minder. Toch was dit lastig spelen, want wanneer je op de man speelt, krijg je de ballen als kanonskogels om je oren en wanneer je op de vrouw speelt, krijg je zulke pielballetjes dat je jezelf erop verslaat.
In het begin was het lastig om de juiste tactiek te vinden, maar toen we deze eenmaal gevonden hadden, konden we de wedstrijd met 8-5 naar ons toe trekken. Dit betekende dat we in de finale stonden!!!



Hierin kwamen we uit tegen een Hongaars koppel. Tijdens het inspelen bleek al dat die man van een andere planeet kwam. Het was een kerel van een meter of twee met een stel spierbundels; niet te filmen... Glenn en ik namen ons voor om maar vooral te genieten van het spelen, want hier was echt geen kruit tegen gewassen. Die Hongaar heeft zo ongeveer in zijn eentje tegen ons gespeeld en ons een leuke tennisles gegeven. We hebben ook in de finale erg lekker gespeeld, maar gingen er met 8-2 vanaf. Het resultaat; ZILVER!



Op dit zilver ben ik écht trots. Na de medailleceremonie kwam dan ook de echte ontlading; in papa's armen...

Vanavond worden we gehuldigd in het Holland House, hopelijk houd ik het dan wel droog;-)

dinsdag 25 augustus 2009

It's a golden day at Gold Coast!!!



Alle kangoeroes nog aan toe; wat een dag vandaag!!! De wekker liep al om kwart over vijf af. Gelukkig had ik goed geslapen, dus ik lag dan ook nog half in coma;-) DE dag was aangebroken; vandaag moest het allemaal gebeuren...
Met lood in mijn schoenen liep ik om 6 uur naar het Convention Center om te gaan ontbijten. Met hangen en wurgen heb ik een croissantje en een eitje weggewerkt, om toch nog iets normaals in mijn maag te hebben bovenop de plens medicijnen.
Om zeven uur zaten we in de bus op weg naar het tennispark. Daar aangekomen heb ik eerst maar eens het speelschema bekeken. Ik zat in een poultje van vier en ik had werkelijk geen idee wie mijn drie tegenstandsters waren. Dit bleken een Nieuw Zeelandse, een Amerikaanse en een Canadese te zijn. Die Oekrainse van twee jaar geleden was er dus niet bij! Dat bood perspectief....



Tijdens de eerste speelronde hoefde ik niet in actie te komen en had ik dus de kans om naar de Amerikaanse en de Canadese te kijken. Ik had het idee dat ik deze wel moest kunnen hebben en dit bleek later een juiste gedachte te zijn. Ook de Nieuw Zeelandse heb ik kunnen verlaan. Dit betekende dus GOUD!!!!!!
Van tevoren heb ik hiervan gedroomd, maar nooit durven hopen dat het ook echt zou lukken.. Nu die medaille dan toch echt op mijn nachtkastje ligt te glimmen, voelt het toch wel een beetje onwerkelijk, helemaal als je bedenkt dat mijn elleboog me het hier ook nog lastig had kunnen maken. Gelukkig heeft ie zich in ieder geval tot vandaag lief gedragen.
Ook de andere tennissers van ons team hebben het fantastisch goed gedaan!! Thomas en Frank hebben ook goud! Super mooi om te zien hoe die jongens de anderen van de baan vegen. Bob, Kees en Stijn hebben een bronzen medaille in de wacht gesleept. Geweldige prestaties; een succesvolle Nederlandse dag dus!
Om vier uur vond de prijsuitreiking plaats. Direct hierna werd ik gevraagd voor een interview met onze begeleidende film-ploeg.
Morgen wacht ons weer een zware dag, want dan staan de dubbels op het programma. Het leek ons daarom niet verstandig om naar het officiele programma in Sea-World te gaan. Onze trainster heeft ons hierop uitgenodigd om bij haar vakantiehuis een pizza te gaan eten. Dit was super gezellig!!! We waren ook nog mooi op tijd thuis om vroeg onder de lakens te kruipen.
Ik ben benieuwd wat de dag van morgen zal brengen. Glenn en ik weten inmiddels al dat we in een afvalsysteem zitten en dat de eerste wedstrijd een behoorlijk pittige zal zijn. We kunnen maar één ding doen: KNALLEN!!!

Op dit moment wil ik nog maar één ding; naar bed en dromen over de droom die werkelijkheid geworden is...

maandag 24 augustus 2009

Nu wordt het menens

Vandaag zijn de Spelen dan echt van start gegaan. Gisteren is er natuurlijk al wel een minimarathon gelopen, maar vandaag stonden er voor het eerst meerdere sporten op het programma. Dit waren squash, volleybal en bowling. Het Nederlandse team heeft het hierbij heel erg goed gedaan. Zo werden en bijvoorbeeld 3! gouden (Richard, Joachim en Thomas) en 1 zilveren medaille (Frank) bij het squash gewonnen. Het volleybalteam heeft wraak genomen op de bronzen medaille van 2 jaar geleden en hebben nu goud! Wat betreft het bowlen zijn er tot nu toe (half 11 ’s avonds) geen medailles gewonnen, maar daar kan inmiddels verandering in zijn gekomen, want 1 Nederlander was een uurtje geleden nog steeds bezig.
Ik heb vandaag helaas niet bij de deze sporten kunnen kijken, want voor mij stond er de officiële tennistraining op het programma. Deze duurde van half 1 tot half 4. Lekker midden op de dag dus en dat was te merken. De temperatuur liep op tot boven de 30 graden en morgen wordt het zo mogelijk nog warmer, dus dat hebben we weer lekker getroffen;-) Volgens de Australiërs is dit de warmste augustus maand ooit!!! Niks geen heerlijke Australische winter temperaturen van een graadje of 22-25, maar we naderen zelfs de Bankokse omstandigheden. Het is hier alleen lang niet zo vochtig, dus hoge temperaturen zijn een stuk beter te hebben.
Het trainen ging vandaag redelijk. Ik moest in het begin erg wennen aan de banen, want de hekken staan erg dicht op het veld, waardoor je al vrij snel in de hekken ligt.
Vanavond hebben we het Holland House geopend. Het ligt op ongeveer 20 minuten lopen van het hotel, maar het is een super mooi plekje. In het Holland House zijn de medaillewinnaars gehuldigd en stond de borrel klaar.
Ik ging al weer vroeg terug naar het hotel, want morgen is DE grote dag. Morgen moet het gebeuren… Pfff, spannend! Ik hoop dat ik kan slapen.
Good night mates!