Een zinderende tweede tennisdag

Waar ik het gisteren al had over een bijzondere dag, dan is de dag van vandaag er helemaal ééntje om in te lijsten.
De mix dubbels stonden op het programma. De mix is niet onderverdeeld in leeftijdscategorieen en daardoor was het een goed gevuld programma (gelukkig!). Glenn en ik speelden onze eerste wedstrijd tegen een Duits koppel dat behoorlijk wat ervaring mee bracht. In Barcelona heb ik drie jaar geleden mijn enkelpartij tegen de dame van dit koppel verloren. Als we nu zouden verliezen zouden we meteen uit het toernooi liggen en dat wilden we natuurlijk voorkomen!
We wisten dat het een pittige wedstrijd zou worden en dat we keihard zouden moeten knokken om te kunnen winnen. Dit bleek ook het geval te zijn.
Het begin van de partij verliep erg goed. Glenn en ik speelden allebei ons beste tennis en kwamen met 4-1 voor, maar Duitsers zouden Duitsers niet zijn als ze niet terug zouden komen tot 6-6. (wedstrijden worden gespeeld om 8 gewonnen games.) Gelukkig pakten wij de volgende game; 7-6. De Duitser moest toen serveren en wij kwamen met 0-40 voor! TOCH pakten de Duitsers die game, dus supertiebreak tot de 12. Daarin kwamen we ook met 9-4 voor, maar verdorie die Duitsers lieten maar niet los; het werd 9-9!! Gelukkig pakten wij toen drie punten op rij. Glenn serveerde de wedstrijd zelfs uit met een halve ace! Een gigantische ontlading volgde. We stonden in de halve finale!! Dit was zo mogelijk de mooiste partij uit mijn leven...



Na een uurtje rust (eigenlijk veel te weinig wanneer het 30 graden is), kwamen we in de halve finale uit tegen een Engels stel. De man van dit koppel was erg goed, maar de vrouw was een stuk minder. Toch was dit lastig spelen, want wanneer je op de man speelt, krijg je de ballen als kanonskogels om je oren en wanneer je op de vrouw speelt, krijg je zulke pielballetjes dat je jezelf erop verslaat.
In het begin was het lastig om de juiste tactiek te vinden, maar toen we deze eenmaal gevonden hadden, konden we de wedstrijd met 8-5 naar ons toe trekken. Dit betekende dat we in de finale stonden!!!



Hierin kwamen we uit tegen een Hongaars koppel. Tijdens het inspelen bleek al dat die man van een andere planeet kwam. Het was een kerel van een meter of twee met een stel spierbundels; niet te filmen... Glenn en ik namen ons voor om maar vooral te genieten van het spelen, want hier was echt geen kruit tegen gewassen. Die Hongaar heeft zo ongeveer in zijn eentje tegen ons gespeeld en ons een leuke tennisles gegeven. We hebben ook in de finale erg lekker gespeeld, maar gingen er met 8-2 vanaf. Het resultaat; ZILVER!



Op dit zilver ben ik écht trots. Na de medailleceremonie kwam dan ook de echte ontlading; in papa's armen...

Vanavond worden we gehuldigd in het Holland House, hopelijk houd ik het dan wel droog;-)