Back home

Voor mijn gevoel ben ik nog niet helemaal terug op aarde, maar in werkelijkheid sta ik weer veilig met beide benen op de grond.


Net opgestegen; Brisbane vanuit de lucht


lekkere houding om te slapen:-P Toch heb ik het zo 6 uur volgehouden;-)

Gisteren zijn we na een vlucht van 23 uur geland op Schiphol en werden daar grandioos onthaald door een heleboel familieleden en vrienden van alle sporters. Mama zat zelfs al om kwart over vijf in de trein om ons op te komen halen!! Ook SBS6 was aanwezig om een nieuwsitem over onze aankomst te maken. Dit was gisteravond te zien in het programma 'Hart van Nederland'. www.hartvannederland.nl/programmagemist/20090831L
Via deze link is die uitzending terug te zien (het begint ongeveer bij minuut 6.20).


Onthaal op Schiphol

Nu ik weer thuis ben, gaat het 'harde' leven weer beginnen. Deze week zal ik nog een beetje rustig aan doen, zodat ik kan bijkomen van alle gebeurtenissen van de afgelopen weken en mijn (behoorlijke) jetleg kan overwinnen ;-)
Als ik terugkijk op de Spelen, dan lijkt het net alsof ik dit alles heb gedroomd. Het voelt zó onwerkelijk dat ik dit heb kunnen bereiken!
Ik heb echt een fantastische tijd gehad in Australie en ongelofelijk genoten van alles wat ik heb meegemaakt.


Yvette en ik op Schiphol

Ik vind het geweldig dat er zo veel mensen met mij mee geleefd hebben en ik wil iedereen nogmaals heel heel heeeel erg bedanken voor alle aanmoedigingen en felicitaties.
Er is echter één persoon die deze felicitaties nog veel en veeel meer verdiend dan ik. Zonder papa ('s nier) zou ik tot dit alles nooit in staat geweest zijn.

Oale grieze, BEDANKT!!!

The games are over....

Time flies when you're having fun! Het is echt onvoorstelbaar dat het nu alweer afgelopen is! Vandaag moest ik nog één keer in actie komen.
Voor Floranke en mij stond er verspringen op het programma en ik wilde nog één keer ALLES geven wat er in mij zat. Toen ik vanmorgen uit bed stapte, voelde ik meteen dat de dag van gisteren er behoorlijk in had gehakt. Tjongejonge wat voelde ik mijn benen!! Als een oud vrouwtje strompelde ik naar het ontbijt en zag het verspringen behoorlijk somber in. Na een massage van onze teamfysio ging het gelukkig weer wat beter en kon ik zelfs weer een klein beetje rennen;-)
Ik hoefde pas om 14:00 uur in actie te komen, dus mijn spieren hadden nog de hele ochtend de tijd om verder te herstellen. Om half twee moesten we ons melden in de callroom. Ik voelde me inmiddels weer zo goed dat ik gelukkig gewoon mee kon doen!
Verstand op nul en nog één keer VOL ervoor gaan!! Alle overgebleven energie mag er nu uit; het is bijna afgelopen; gewoon springen!! Het bleek genoeg voor weer een zilveren medaille!



Ik kan het inmiddels allemaal nauwelijks meer bevatten.... Floranke deed het ook weer helemaal geweldig en pakte wederom het goud! Het podium was dus mooi oranje gekleurd:-)
Vrijwel meteen na het verspringen vond de sluitingsceremonie plaats. De Spelen waren echt afgelopen.
Inmiddels zijn we net terug van het galadiner. Dit was weer ontzettend gezellig! Nu ga ik snel naar bed, want morgen staat ons weer een lange vlucht te wachten. Maandag ochtend om 7 uur landen we op Schiphol.

Deze World Transplant Games waren weer een fantistische en overweldigende ervaring...
Resultaat: 1x goud en 3x zilver

super zwaar en super mooi!

Na het dagje 'rust' van gisteren, moest ik vandaag weer vol aan de bak. De eerste dag van atletiek was aangebroken en voor mij stonden hoogspringen, 100 meter sprint en de 4 x 100 meter estafette op het programma.
We waren al vrij vroeg op de atletiekbaan, zodat we nog mooi even de tijd hadden om warm te lopen.
Hierna was het tijd om te gaan hoogspringen, samen met Floranke. Het liep niet helemaal zoals ik gepland had, want ik sprong over maximaal 1 meter 27, terwijl ik tijdens trainingen meestal wel de 1 meter 30 haal. Dit betekende de vierde plaats. Bij Floranke ging het wel heel goed, want ze behaalde het goud!!! Echt super voor haar dat ze op haar eerste Spelen meteen zo'n groot succes boekt!
Na twee uurtjes rust moest ik de finale van de 100 meter lopen. Ik had acht tegenstandsters en ik schatte zo in dat ik ongeveer vierde zou moeten kunnen worden. Drie tegenstandsters kende ik nog van twee jaar geleden in Bangkok en ik wist dat dat behoorlijke hogesnelheidstreinen waren. Meteen na de start stoven zij dan ook voor mij uit en had ik het nakijken. Mijn doel was nu om de vierde plaats vast te houden en dat is gelukt!
Een uur na deze finale was al de start van onze estafette. Zouden we het succes van twee jaar geleden kunnen herhalen???? Michelle en ik voelden wel een beetje spanning, want mensen verwachtten nu misschien toch wel wat van ons. Het estafetteteam is ten opzichte van Bangkok echter op twee plaatsen veranderd en de snelste loopster van toen is er dit jaar niet bij. De kans op een medaille leek ons dus niet erg groot, maar we spraken af dat we ons 'het snot voor ogen' zouden lopen.
Ik was de eerste loopster en startte in baan één. Daardoor kon ik het hele veld voor me zien liggen en dat werkte op mij als een rode doek op een stier. Ik moest en zou die anderen inhalen! Dit was redelijk gelukt en voordat ik het wist, was ik al bij Michelle. Het wisselen ging goed en Michelle stoof weg. Die heeft echt iets extra's in haar zelf naar boven getrokken, want ze liep ongelofelijk hard! Ook de wissel op Floranke ging super goed; terwijl de andere landen (behalve Engeland) behoorlijk aan het klunzen waren. Uit een rommeltje van loopsters kwam Floranke ineens naar voren stuiven en pakte de tweede plaats! De wissel op Carolien ging wederom super en Carolien sjeesde in een moordend tempo naar de finish. Ze werd niet meer ingehaald! De tweede plaats was binnen!! ZILVER!!! NIET TE GELOVEN!!!! (Dit deed ik dan in eerste instantie ook niet;-)) Dolgelukkig vlogen we elkaar in de armen. Fantastisch om het kunstje van twee jaar geleden weer te kunnen herhalen.







Ingrid, bedankt voor alle moeite die je in ons hebt gestoken! Zonder jouw trainingen hadden we dit nooit kunnen bereiken. Deze medaille hebben we voor een groot deel aan jou te danken!

Bij deze wil ik ook iedereen bedanken die zulke leuke en lieve dingen in mijn gastenboek zet. Ik kijk er iedere dag weer naar uit om de berichtjes te kunnen lezen. Het doet me heel erg veel dat er zo veel mensen met me meeleven.
Ik weet het, de Spelen zijn nog niet afgelopen (morgen moet ik nog verspringen), maar dit wil ik dan toch maar alvast gezegd hebben.
BEDANKT!

Hennig an

Gisteravond lagen we iets later in bed dan normaal, omdat het erg gezellig was in het Holland House;-) Gelukkig konden we vandaag uitslapen tot acht uur. Toen was het weer tijd om naar het Convention Center te hobbelen om te ontbijten. Hierna zijn we in de bus naar het tafeltennis complex gestapt om de Nederlandse tafeltennissers aan te moedigen.
Toen we aankwamen bleken we precies op tijd te zijn om de finale tussen Stijn en Frank mee te maken. Na een leuke wedstrijd mocht Stijn het goud ophelen en Frank het zilver. Weer een goed resultaat van deze Nederlandse jongens!
Ook de andere Nederlandse tafeltennissers zijn allemaal erg ver gekomen, maar helaas zijn ze net niet in de prijzen gevallen. Het was wel erg leuk om nu zelf eens als supporter op te treden, want de rest van de week moet ik zelf in actie komen.
Om ongeveer half vier waren we weer terug in het hotel en konden toen nog een paar uurtjes relaxen. Dit hadden we ook wel even nodig, want de afgelopen dagen hebben er toch wel behoorlijk ingehakt.
Na het avondeten togen we weer richting Holland House, waar de gebruikelijke daghuldiging plaats vond. Voor deze Spelen is er ook een nieuw soort huldiging in het leven geroepen; die van 'the supporter of the day'. Rara wie werd het vandaag????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Jawel, d'n oale grieze!

Een zinderende tweede tennisdag

Waar ik het gisteren al had over een bijzondere dag, dan is de dag van vandaag er helemaal ééntje om in te lijsten.
De mix dubbels stonden op het programma. De mix is niet onderverdeeld in leeftijdscategorieen en daardoor was het een goed gevuld programma (gelukkig!). Glenn en ik speelden onze eerste wedstrijd tegen een Duits koppel dat behoorlijk wat ervaring mee bracht. In Barcelona heb ik drie jaar geleden mijn enkelpartij tegen de dame van dit koppel verloren. Als we nu zouden verliezen zouden we meteen uit het toernooi liggen en dat wilden we natuurlijk voorkomen!
We wisten dat het een pittige wedstrijd zou worden en dat we keihard zouden moeten knokken om te kunnen winnen. Dit bleek ook het geval te zijn.
Het begin van de partij verliep erg goed. Glenn en ik speelden allebei ons beste tennis en kwamen met 4-1 voor, maar Duitsers zouden Duitsers niet zijn als ze niet terug zouden komen tot 6-6. (wedstrijden worden gespeeld om 8 gewonnen games.) Gelukkig pakten wij de volgende game; 7-6. De Duitser moest toen serveren en wij kwamen met 0-40 voor! TOCH pakten de Duitsers die game, dus supertiebreak tot de 12. Daarin kwamen we ook met 9-4 voor, maar verdorie die Duitsers lieten maar niet los; het werd 9-9!! Gelukkig pakten wij toen drie punten op rij. Glenn serveerde de wedstrijd zelfs uit met een halve ace! Een gigantische ontlading volgde. We stonden in de halve finale!! Dit was zo mogelijk de mooiste partij uit mijn leven...



Na een uurtje rust (eigenlijk veel te weinig wanneer het 30 graden is), kwamen we in de halve finale uit tegen een Engels stel. De man van dit koppel was erg goed, maar de vrouw was een stuk minder. Toch was dit lastig spelen, want wanneer je op de man speelt, krijg je de ballen als kanonskogels om je oren en wanneer je op de vrouw speelt, krijg je zulke pielballetjes dat je jezelf erop verslaat.
In het begin was het lastig om de juiste tactiek te vinden, maar toen we deze eenmaal gevonden hadden, konden we de wedstrijd met 8-5 naar ons toe trekken. Dit betekende dat we in de finale stonden!!!



Hierin kwamen we uit tegen een Hongaars koppel. Tijdens het inspelen bleek al dat die man van een andere planeet kwam. Het was een kerel van een meter of twee met een stel spierbundels; niet te filmen... Glenn en ik namen ons voor om maar vooral te genieten van het spelen, want hier was echt geen kruit tegen gewassen. Die Hongaar heeft zo ongeveer in zijn eentje tegen ons gespeeld en ons een leuke tennisles gegeven. We hebben ook in de finale erg lekker gespeeld, maar gingen er met 8-2 vanaf. Het resultaat; ZILVER!



Op dit zilver ben ik écht trots. Na de medailleceremonie kwam dan ook de echte ontlading; in papa's armen...

Vanavond worden we gehuldigd in het Holland House, hopelijk houd ik het dan wel droog;-)

It's a golden day at Gold Coast!!!

Alle kangoeroes nog aan toe; wat een dag vandaag!!! De wekker liep al om kwart over vijf af. Gelukkig had ik goed geslapen, dus ik lag dan ook nog half in coma;-) DE dag was aangebroken; vandaag moest het allemaal gebeuren...
Met lood in mijn schoenen liep ik om 6 uur naar het Convention Center om te gaan ontbijten. Met hangen en wurgen heb ik een croissantje en een eitje weggewerkt, om toch nog iets normaals in mijn maag te hebben bovenop de plens medicijnen.
Om zeven uur zaten we in de bus op weg naar het tennispark. Daar aangekomen heb ik eerst maar eens het speelschema bekeken. Ik zat in een poultje van vier en ik had werkelijk geen idee wie mijn drie tegenstandsters waren. Dit bleken een Nieuw Zeelandse, een Amerikaanse en een Canadese te zijn. Die Oekrainse van twee jaar geleden was er dus niet bij! Dat bood perspectief....



Tijdens de eerste speelronde hoefde ik niet in actie te komen en had ik dus de kans om naar de Amerikaanse en de Canadese te kijken. Ik had het idee dat ik deze wel moest kunnen hebben en dit bleek later een juiste gedachte te zijn. Ook de Nieuw Zeelandse heb ik kunnen verlaan. Dit betekende dus GOUD!!!!!!
Van tevoren heb ik hiervan gedroomd, maar nooit durven hopen dat het ook echt zou lukken.. Nu die medaille dan toch echt op mijn nachtkastje ligt te glimmen, voelt het toch wel een beetje onwerkelijk, helemaal als je bedenkt dat mijn elleboog me het hier ook nog lastig had kunnen maken. Gelukkig heeft ie zich in ieder geval tot vandaag lief gedragen.
Ook de andere tennissers van ons team hebben het fantastisch goed gedaan!! Thomas en Frank hebben ook goud! Super mooi om te zien hoe die jongens de anderen van de baan vegen. Bob, Kees en Stijn hebben een bronzen medaille in de wacht gesleept. Geweldige prestaties; een succesvolle Nederlandse dag dus!
Om vier uur vond de prijsuitreiking plaats. Direct hierna werd ik gevraagd voor een interview met onze begeleidende film-ploeg.
Morgen wacht ons weer een zware dag, want dan staan de dubbels op het programma. Het leek ons daarom niet verstandig om naar het officiele programma in Sea-World te gaan. Onze trainster heeft ons hierop uitgenodigd om bij haar vakantiehuis een pizza te gaan eten. Dit was super gezellig!!! We waren ook nog mooi op tijd thuis om vroeg onder de lakens te kruipen.
Ik ben benieuwd wat de dag van morgen zal brengen. Glenn en ik weten inmiddels al dat we in een afvalsysteem zitten en dat de eerste wedstrijd een behoorlijk pittige zal zijn. We kunnen maar één ding doen: KNALLEN!!!

Op dit moment wil ik nog maar één ding; naar bed en dromen over de droom die werkelijkheid geworden is...

Nu wordt het menens

Vandaag zijn de Spelen dan echt van start gegaan. Gisteren is er natuurlijk al wel een minimarathon gelopen, maar vandaag stonden er voor het eerst meerdere sporten op het programma. Dit waren squash, volleybal en bowling. Het Nederlandse team heeft het hierbij heel erg goed gedaan. Zo werden en bijvoorbeeld 3! gouden (Richard, Joachim en Thomas) en 1 zilveren medaille (Frank) bij het squash gewonnen. Het volleybalteam heeft wraak genomen op de bronzen medaille van 2 jaar geleden en hebben nu goud! Wat betreft het bowlen zijn er tot nu toe (half 11 ’s avonds) geen medailles gewonnen, maar daar kan inmiddels verandering in zijn gekomen, want 1 Nederlander was een uurtje geleden nog steeds bezig.
Ik heb vandaag helaas niet bij de deze sporten kunnen kijken, want voor mij stond er de officiële tennistraining op het programma. Deze duurde van half 1 tot half 4. Lekker midden op de dag dus en dat was te merken. De temperatuur liep op tot boven de 30 graden en morgen wordt het zo mogelijk nog warmer, dus dat hebben we weer lekker getroffen;-) Volgens de Australiërs is dit de warmste augustus maand ooit!!! Niks geen heerlijke Australische winter temperaturen van een graadje of 22-25, maar we naderen zelfs de Bankokse omstandigheden. Het is hier alleen lang niet zo vochtig, dus hoge temperaturen zijn een stuk beter te hebben.
Het trainen ging vandaag redelijk. Ik moest in het begin erg wennen aan de banen, want de hekken staan erg dicht op het veld, waardoor je al vrij snel in de hekken ligt.
Vanavond hebben we het Holland House geopend. Het ligt op ongeveer 20 minuten lopen van het hotel, maar het is een super mooi plekje. In het Holland House zijn de medaillewinnaars gehuldigd en stond de borrel klaar.
Ik ging al weer vroeg terug naar het hotel, want morgen is DE grote dag. Morgen moet het gebeuren… Pfff, spannend! Ik hoop dat ik kan slapen.
Good night mates!

Let the games begin!

Vanmorgen ging de wekker al weer vroeg, want we hadden tussen 6 en 8 uur ontbijt in het Convention Center. Vanaf vandaag zal dit iedere morgen zo zijn, dus uitslapen is er nu niet meer bij!
Na het ontbijt zijn we richting het strand gelopen, omdat vanaf daar de promotieloop voor orgaandonoren zou starten. Onderweg passeerden we het parcours van de minimarathon (5km), waar Aris-Jan en Eelco aan deelnamen en zij moesten natuurlijk ook flink aangemoedigd worden!
Hierna zijn we doorgelopen naar het strand. We waren net te laat voor de start van de loop en hebben daar dus niet aan meegedaan, maar we hebben onszelf prima vermaakt! (zoals je op de foto's kunt zien ;-). Het strand is hier echt super mooi en je hebt een fantastisch uitzicht op de skyline van Gold Coast.


Genieten van het hier zijn!


poseren voor de fotograaf


en nog een keer!


Rudie en ik.. Spreekt voor zich;-)

Om half 2 vanmiddag moesten we ons in het Convention Center melden voor de openingsceremonie. Daar begon het lange wachten op het moment waarop we naar binnen mochten paraderen. In de tussentijd is er nog wel een groepsfoto gemaakt. Om kwart voor vier klonk dan eindelijk 'THE NETHERLANDS!!!!' Met de Nederlandse vlag voorop liepen we onder luid gejuich, in een lange sliert oranje, de 'arena' binnen. KIPPENVEL!
De ceremonie zelf bestond vooral uit zang, dans en toespraken. Dit was mooi om te zien en erg goed opgezet, maar het duurde wel een beetje te lang.
Aansluitend was er een openiningsbarbeque. (Dat wil zeggen gebarbequed vlees op een buffet) Erg lekker weer! Toen we allemaal weer verzadigd waren, begon er een live bandje te spelen en konden de voetjes even van de vloer! Niet te lang, want het echte werk gaat nu natuurlijk pas beginnen!!!

Mijn schema:
Maandag: Officiele training tennis.
Dinsdag: Tennis enkel
Woensdag: Tennis mix met Glenn
Vrijdag: Atletiek: hoogspringen, 100 m individueel en 4x 100 m estafette
Zaterdag: verspringen

Hieronder twee foto's van de openingsceremonie


Teamfoto


The Netherlands

Rustdag (?)

De dag van vandaag was voor iedereen vrij te besteden. Dat 'vrij' betekende voor mij vooral trainen. Vanmorgen vertrokken we om half 9 naar de atletiekbaan om daar te kunnen oefenen met het versrpringen. Dit ging best wel lekker! Om ongeveer 12 uur waren we weer terug. Toen heb ik nog even gezwommen en snel wat gegeten, want van 2 tot 5 was de tennisbaan naast het hotel voor ons gereserveerd. Ook vandaag heb ik weer lekker kunnen tennissen en ik begin me gelukkig steeds zekerder te voelen.



Om 5 uur hebben we nog een klein beetje de estafette geoefend. Al met al was me dat het sportdagje dus wel! Maar het was wel erg lekker om te doen moet ik zeggen;-)
Vanavond hebben we een welkomsdiner gehad. Tijdens dit diner waren alle deelnemers aanwezig en zo kreeg je dus een beetje een idee van wie er dit jaar allemaal mee gaan doen. Af en toe zag ik ook nog een bekend gezicht van twee jaar geleden. Ook erg leuk natuurlijk!
Nu nog even lekker uitrusten van de dag vandaag en dan zullen morgen de Spelen officieel worden geopend!

Hieronder zal ik nog enkele foto's plaatsen van onder andere ons hotel, onze kamer, het zwembad en de posters die hier langs de weg hangen over de WTG.


ons hotel


onze woonkamer


het uitzicht vanaf onze kamer op het zwembad


aankondiging van de WTG

Site

Op de site van Stichting sport en transplantatie (zie link) verschijnt ook dagelijks een update. Hier zijn bijvoorbeeld ook filmpjes op te bewonderen.
Misschien een tip?

acclimatiseren

De dag begon vandaag al vroeg. Om kwart over 7 werden we, samen met nog een aantal van onze groep, verwacht in de lobby van het hotel om vanaf daar wederom naar de jachthaven te vertrekken. Deze keer voor een Whalewatch safari!
In de haven lag dezelfde boot als die van gisteren op ons te wachten en deze bracht ons naar de Indische oceaan. De tocht begon al goed, want na een paar minuten zagen we dolfijnen rond onze boot springen! Volgens de gids beloofde dit veel goeds, want als je al zo vroeg tijdens de tocht dolfijnen zag, dan zouden er ook veel walvissen te zien zijn. Toen we een eindje op zee waren, hoorden we voor het eerst: 'WHALE ON THE LEFT SIDE!!!!!' En inderdaad zagen we in de verte een spuiter (maar niet veel meer). Hierna bleef het een hele tijd rustig, maar na een tijdje zagen we plotseling twee walvissen naast de boot. Deze waren erg dichtbij en het was super mooi om te zien hoe ze als twee synchroonzwemmers door het water gleden. Helaas hadden ze geen zin om erg hoog uit het water te springen.


De twee synchroonzwemmers

Na deze walvissafari werden we door het busje afgezet bij het Convention Center. Hier moesten we ons definitief inschrijven en een ware grieptest ondergaan. Deze bestond uit het meten van de temperatuur en we moesten een vragenformulier invullen. Papa en ik zijn gelukkig allebei gezond bevonden;-)

Na deze administratieve rompslomp heb ik nog een uurtje getennist, samen met Glenn, Frank en Bob. Dit had ik even nodig, want vorige week tijdens het toernooi in Almelo was ik echt bagger (en dat is totaal niet overdreven).
Tot mijn grote vreugde ging het vandaag weer erg goed en had ik mijn oude vorm weer terug!!!! (Voor mijn tenniskenners: deze was weer hetzelfde als aan het einde van de competitie) Ik kan nu dus met veel meer zelfvertrouwen mijn eerste wedstrijden tegemoet zien.

Straks hebben we een barbeque met het hele Nederlandse team. Deze is georganiseerd door de kok in ons midden en gesponsord door de consul van Queensland. Dat zal vast ook gezellig worden!
Het is nu zo langzamerhand tijd om die kant op te gaan. Eet smakelijk ;-)

Gold Coast here we ARE! :-D

Gisteravond zijn we dan eindelijk aangekomen op onze final destination. De vlucht naar Brisbane verliep ook erg goed, maar duurde naar mijn gevoel nog langer dan de reis van A' dam naar Singapore. Tjonge jonge wat wil je op een gegeven moment graag in je bed liggen!
Op het vliegveld van Brisbane werden we luidruchtig toegetoeterd en gerateld door de al in Australë aanwezige Nederlandse sporters en supporters en vertrokken hierna gezamenlijk naar ons hotel in Gold Coast. Papa en ik hebben een super grote en luxe kamer. We hebben zelfs de beschikking over 2 slaapkamers! Na een bed te hebben uitgezocht konden we dan eindelijk (na 31 uur) naar bed! (wat ligt dat lekker)



Voor vandaag stond er een teamuitje op het programma. We gingen met een catamaran naar een eilandje, waar we een uitgebreide lunch hadden (met onder andere kangeroevlees!!!!!!) en waar je allerlei wateractiviteiten kon doen. Toen ik lekker even op het strand lag, hipte er ineens een kangoeroe(tje) voorbij! Deze bleek behoorlijk tam te zijn en ik kon hem zelfs aaien!! Ik heb hem maar niet verteld dat ik even daarvoor zijn familielid heb opgegeten.... (ik denk ook niet dat ik nog een keer een stukje kangoeroe door mijn keel kan krijgen, nu ik zo'n lief snoetje van dichtbij heb gezien)



Na ongeveer 2 uur op het eiland gebivakeerd te hebben, zijn we teruggevaren naar de jachthaven. Daar hadden we een borrel en diner waar ook de Nederlandse consul van Queensland bij aanwezig was.
Na het diner weer terug naar het hotel, want ik wilde nu wel weer eens mijn site bijwerken;-) ( dit had wat voeten in aarde, want het internet op onze kamer doet het nog niet, dus zit nu (ik hoop voor 1 keer) in de lobby van het hotel)

Vanavond moet fc twente voor de Eurpa league!! Een raar gevoel dat ik dan lig te pitten.. Ik zal vanuit bed wel heel hard duimen en in mijn droom in het stadion zitten;-) Hopelijk winnen ze!

Singapore

Een uurtje geleden zijn we geland in Singapore! We hebben een heel goede vlucht gehad. Tjongejonge wat zijn dat luxe vliegtuigen van Singapore airlines!! Iedereen had een eigen tv'tje waar je bijvoorbeeld spelletjes op kon spelen en naar je eigen gekozen film kon kijken. Zelfs het eten was heel erg lekker en aan drinken was ook geen gebrek. Heel erg goed geregeld dus allemaal!



Het is hier nu 6.40(in Nederland 00.40) en om 9.50 vliegen we door naar Brisbane. Deze vlucht duurt nog 7,5 uur en dan zijn we eindelijk in Australie!!!!

Het is (bijna) zo ver!!!!!!!!!

Na er bijna twee jaar naar toe geleefd te hebben, is het morgen dan eindelijk zo ver!
Onze koffers zijn zo goed als gepakt en de tassen voor onderweg staan al klaar. Maar eerst vieren we vandaag mama's verjaardag! Ze is 60!! geworden, dus dat mogen we niet ongemerkt voorbij laten gaan;-)

Morgenochtend staan we om 4 uur op en pakken dan de trein van kwart over 5 uit Almelo naar Schiphol. Het wordt dus een kort nachtje voor ons!
Ons vliegtuig van Singapore Airlines vertrekt morgenochtend om half 11 naar Singapore. In Singapore hebben we dan 4 uur de tijd om over te stappen in het vliegtuig naar Brisbane, waar we om 19.30 Australische tijd zullen landen. (er is 8 uur tijdverschil) Vanaf Brisbane is het dan ongeveer nog een uur rijden naar Gold Coast.

Wanneer we in Gold Coast zijn, zal ik proberen om iedere dag een stukje op deze site te schrijven. Ik weet niet of dit meteen al woensdag zal zijn, want ik denk dat ik dan vooral zo snel mogelijk naar bed wil;-)

nog maar 21 dagen tot vertrek!!

Het wordt wel weer eens tijd voor een update.
Over precies drie weken zitten we al in het vliegtuig! De Spelen komen nu dus wel heel erg dichtbij. Nu ik dit zo type, voel ik de spanning al best wel een beetje kriebelen. Ik ben erg benieuwd hoe het in Gold Coast allemaal zal gaan!

Sinds drie weken heb ik vakantie en daar ben ik heel erg van aan het genieten. Zo ben ik bijvoorbeeld 2 dagen bij mijn zus Manja in St Anthonis geweest en daarna heb ik ook nog een weekje bij Anke in Zwitserland gelogeerd. Dit is altijd weer super leuk en deze dagen gaan dan ook elke keer weer veeeeel te snel voorbij..
Vorige week ben ik samen met Reneé drie dagen in Noordwijk aan zee geweest. Helaas was het daar niet echt mooi weer en konden we dus niet op het strand liggen bakken, maar zonder zon hebben we ook hele leuke dagen gehad!
Pappa en mamma komen donderdag terug van vier weken Zweden en alsof het dan allemaal nog niet genoeg is, gaan we maandag voor vier dagen naar Berlijn met z'n drieen. Ook hier heb ik heel erg veel zin in!
Na al deze reisjes staat dan natuurlijk nog DE reis van deze zomer te wachten! En daar moet natuurlijk ook voor getraind worden! Dit heb ik ook al wel gedaan natuurlijk;-)

De week voordat mijn vakantie begon, heb ik een tennistoernooi gespeeld. Dit was het 80+ toernooi in Wierden (een 80+ toernooi houdt in dat jij en je dubbelpartner samen 80 jaar moeten zijn) Samen met Klaas deed ik mee in de gemengd dubbel 6 en we zijn 2e geworden! Van tevoren hadden we dit niet verwacht, omdat we nog niet zoveel samen hadden gedubbeld en we al wisten dat de tegenstanders sterk zouden zijn. We waren dan ook heel erg blij met dit resultaat!







Over 2 weken speel ik het Lulof open in Almelo en kan ik dus nog mooi even wat wedstrijdritme opdoen voordat het in Gold Coast allemaal begint!!

Ik heb er ongelofelijk veel zin in!!

Hieronder staan nog enkele foto's van de atletiektraining:

21 juni: Nierverjaardag en kledinguitreiking!

Het afgelopen weekend zal ik niet zo snel vergeten.

Gisteren was het namelijk precies 7!! jaar geleden dat ik papa's geweldige nier mocht krijgen. Ik vind het elk jaar weer een erg bijzondere dag, waarop mijn gedachten vaak nog even teruggaan naar 21 juni 2002. De dag waarop ik opnieuw begon te leven na 9 maanden van overleven. Afgelopen zaterdag zijn we heerlijk uiteten geweest om dit te vieren. Dat was echt een fantastische avond!

21 juni was dit jaar extra bijzonder en mooi, omdat het samen viel met vaderdag (een dubbele vaderdag voor papa dus!) en met de kledinguitreiking voor de World Transplant Games. De kledinguitreiking vond plaats in Leusden, op de plek waar ook de tennistrainingen altijd zijn. We hebben van 11 tot 1 uur dan ook eerst lekker kunnen tennissen. Er werd weer aardig op los geramd en het ging best wel goed:)
van 1 tot 3 uur was er een sqaushclinic georganiseerd. Hiervoor waren er een aantal topsquashers uitgenodigd, waaronder de nummer 23 van de wereldranglijst! Het was echt geweldig om te zien hoe die topsquashers tegen elkaar spelen en welke trucs ze kunnen uithalen om de meest onmogelijke ballen alsnog tegen de muur te slaan! Daarbij was het natuurlijk geweldig dat ze tegen 'onze' squashers wilden spelen en hen de fijne kneepjes wilden bijbrengen;)
Na deze clinic werd de kleding voor Australie uitgereikt en werd de fotoshoot gehouden. Ik zal hieronder een aantal foto's plaatsen (met dank aan Alian), dan kunnen jullie ook je mening geven. Ik ben in ieder geval erg tevreden! (er staat gewoon 'Nederland' op de rug, ipv Holland;))

It was such a perfect day....


Atletiekteam


Tennisteam


Nieren

Laatste competitiedag en atletiek

Gisteren (23 mei) kwam er helaas alweer een einde aan zeven weken lang tenniscompetitie. De afgelopen weken heb ik iedere zaterdag op de baan gestaan. Het zal daarom wel even wennen worden dat ik vanaf volgende week de zaterdagen weer 'vrij te besteden' heb. Helaas zijn we laatste geworden en daardoor gedegradeerd, maaaaaaar we hebben gisteren wel met 3-2 gewonnen van de kampioen! Dat geeft dan wel weer een goed gevoel:) Het was ook wel grappig dat dit tegen Ludica was, de club waar ik altijd train.
Ik moet trouwens wel zeggen dat alle wedstrijden van deze competitie erg gelijk op gingen. Heel vaak hebben we wedstrijden met 3-2 verloren en moesten dan ook veel driesetters of tiebreaks spelen. Maar ja, uiteindelijk was het gewoon net niet goed genoeg..
Ik heb zelf toch wel een goed gevoel overgehouden aan de competitie. Voor mijn gevoel heb ik beter gespeeld dan de afgelopen jaren en ik heb ook meer wedstrijden gewonnen. Mijn vertrouwen voor Australie is dus nog niet met de grond gelijk gemaakt:)
De komende weken zal ik veel toernooitjes gaan spelen. Om te beginnen komende woensdag! Dan spelen Renée en ik op het UTK- toernooi bij Ludica in Enschede. Het tennissen zal, ondanks de competitiestop, er zeker niet minder op worden!





Vandaag heb ik voor het eerst sinds lange tijd weer geatletiekt. Ik heb vooral hooggesprongen en dat was weer erg leuk om te doen! Ik sprong 1 meter 30 en daar ben ik best wel tevreden over. Ik hoop wel dat ik de komende maanden steeds iets hoger kan komen, zodat ik in Australië op mijn best ben:)

Weer opgestart!

Nu de World Transplant Games in Gold Coast (Australie) steeds dichterbij komen, ben ik weer begonnen met het bijhouden van een website. Op deze manier zal ik iedereen op de hoogte proberen te houden van mijn belevenissen aan de andere kant van de wereld.

De Spelen zullen gehouden worden van 22 t/m 29 augustus 2009. We zullen op 18 augustus vertrekken, zodat we nog een paar dagen hebben om aan het tijdverschil te kunnen wennen. Op maandagmorgen 31 augustus zullen weer landen op Schiphol.

Maar voor dat het zover is, zal ik me eerst goed moeten voorbereiden en daar ben ik nu volop mee bezig! Na een jaartje wat minder intensief te hebben getennist, heb ik het nu weer volledig opgepakt. Naast de competitie speel ik weer toernooitjes en train ik bij Ludica in Enschede. Dit bevalt me prima!!
In Gold Coast zal ik gaan enkelen en waarschijnlijk ook mix-dubbel spelen. Ook zal ik weer mee gaan doen met atletiek (100 meter, 4x 100 meter estafette, hoogspringen en verspringen). Tennis is echter mijn hoofdsport en hier zal ik me dan ook vooral op concentreren.

Ik hoop met mijn deelname duidelijk te kunnen maken hoe ontzettend belangrijk donoren zijn. Dankzij de nier van mijn vader heb ik nu een geweldig leven en kan ik alles doen wat ik wil. Het is niet te beschrijven wat een wereld van verschil een gezonde nier kan maken...