super zwaar en super mooi!

Na het dagje 'rust' van gisteren, moest ik vandaag weer vol aan de bak. De eerste dag van atletiek was aangebroken en voor mij stonden hoogspringen, 100 meter sprint en de 4 x 100 meter estafette op het programma.
We waren al vrij vroeg op de atletiekbaan, zodat we nog mooi even de tijd hadden om warm te lopen.
Hierna was het tijd om te gaan hoogspringen, samen met Floranke. Het liep niet helemaal zoals ik gepland had, want ik sprong over maximaal 1 meter 27, terwijl ik tijdens trainingen meestal wel de 1 meter 30 haal. Dit betekende de vierde plaats. Bij Floranke ging het wel heel goed, want ze behaalde het goud!!! Echt super voor haar dat ze op haar eerste Spelen meteen zo'n groot succes boekt!
Na twee uurtjes rust moest ik de finale van de 100 meter lopen. Ik had acht tegenstandsters en ik schatte zo in dat ik ongeveer vierde zou moeten kunnen worden. Drie tegenstandsters kende ik nog van twee jaar geleden in Bangkok en ik wist dat dat behoorlijke hogesnelheidstreinen waren. Meteen na de start stoven zij dan ook voor mij uit en had ik het nakijken. Mijn doel was nu om de vierde plaats vast te houden en dat is gelukt!
Een uur na deze finale was al de start van onze estafette. Zouden we het succes van twee jaar geleden kunnen herhalen???? Michelle en ik voelden wel een beetje spanning, want mensen verwachtten nu misschien toch wel wat van ons. Het estafetteteam is ten opzichte van Bangkok echter op twee plaatsen veranderd en de snelste loopster van toen is er dit jaar niet bij. De kans op een medaille leek ons dus niet erg groot, maar we spraken af dat we ons 'het snot voor ogen' zouden lopen.
Ik was de eerste loopster en startte in baan één. Daardoor kon ik het hele veld voor me zien liggen en dat werkte op mij als een rode doek op een stier. Ik moest en zou die anderen inhalen! Dit was redelijk gelukt en voordat ik het wist, was ik al bij Michelle. Het wisselen ging goed en Michelle stoof weg. Die heeft echt iets extra's in haar zelf naar boven getrokken, want ze liep ongelofelijk hard! Ook de wissel op Floranke ging super goed; terwijl de andere landen (behalve Engeland) behoorlijk aan het klunzen waren. Uit een rommeltje van loopsters kwam Floranke ineens naar voren stuiven en pakte de tweede plaats! De wissel op Carolien ging wederom super en Carolien sjeesde in een moordend tempo naar de finish. Ze werd niet meer ingehaald! De tweede plaats was binnen!! ZILVER!!! NIET TE GELOVEN!!!! (Dit deed ik dan in eerste instantie ook niet;-)) Dolgelukkig vlogen we elkaar in de armen. Fantastisch om het kunstje van twee jaar geleden weer te kunnen herhalen.







Ingrid, bedankt voor alle moeite die je in ons hebt gestoken! Zonder jouw trainingen hadden we dit nooit kunnen bereiken. Deze medaille hebben we voor een groot deel aan jou te danken!

Bij deze wil ik ook iedereen bedanken die zulke leuke en lieve dingen in mijn gastenboek zet. Ik kijk er iedere dag weer naar uit om de berichtjes te kunnen lezen. Het doet me heel erg veel dat er zo veel mensen met me meeleven.
Ik weet het, de Spelen zijn nog niet afgelopen (morgen moet ik nog verspringen), maar dit wil ik dan toch maar alvast gezegd hebben.
BEDANKT!